Gedichte

Konder on de Schnie!

Vrejer jof et vill Schnie on de Wonter.
Vill Vrojd mo’m Schlitt ver dé Reeter Konder.
Mer voren de Bérich e rop on e räf,
e su jong et bos a Cornes dök on de Jräf.
Mer kruche ken End, dat wor e su schien
Et jof doch och alt engkier en Trien.
Wenn et dann diester jof
Hurte mir de Pap, wie e rof :
„Löw Konder, kommt siejer erop,
so helt ich noch de jrussse Kwob.
Bies bang, ver dat wat se rofe
Se mer da flott no Heem jelofe!

ARENS Erna, Recht

==========================================

Zeeneklossenzitt

Wen dee Däch kierzer jeen on langer de Nähten,
dann os den Himmel dock ruut, den Zenneklos os ant bächen.
Den hat jo nu secher seng Hänn vol ze doon;
all de Zeddle mot Weensch mess hän osammle jon.
Ver de Schoon op ze setzen, mess mer sich maneschöre.
Seen d’Konder verkiert, mess mer se ruspetöre.
Han d’Konder Huddel odder seen se net bräv,
da kallt mer nemme noch vam Maan mot dem Stääf.
Et jet och sijer vill van der Root jekallt.
Dermot böd mer dem schlemmsten Doivel wall Halt.
Et os ver dee Konder jo wall en bies Zitt,
wen den Helije Maan anneneen eräve besitt.
Da klopt hen ant venster on loocht dorisch d’Dier.
On miseräbel os och kengesvals se Jehier.
Mot der Kutsch on de Pörd keent hän us dem Besch erbie,
ob et nu rönt, d’Sonn schenkt odder hiesch litt de Schnie.
Wen d’Konder den Zenneklos on d’Schuul da bejöne,
han se all Strank on muksen sich söle.
Se ston op d’Bühn on songen e Lööd,
Ver ze danzen sen se och net ze mööd.
D’löst kier jeen se bang wen hä besitt on dat Boch
ob d’Konder och secher woren all bräv jenoch.
Zem Jelek jett et ver all dan e Geschänk on jett Jodes ze össen.
Datt lisst se dee bies Zitt bos en änder Jor erem verjössen. 
Den Hans Muff sitt van allen noch dee bangst Gesieter.
Wen dän erem vort os, seen se all e Stek lieter.

ARENS Nicole, Recht

==========================================

Mihn Dohrep

Wenn ich esu o Jedanke spazöhre john
blöijven ich dohk an déselvicht Platz stohn –
op de Béhrich, endeer de alt Becheböm
van do ka mer ‚t Dohrep der allerschienst sön.

DETHIER Gerlinde, Malmedy

==========================================

Advent

Eloh os se jo erem do, de schien höhmlich Zitt,
wu alles rond em ohs de Blohk op Kréstdäch rieht.
Dobusse jlitzert d’Welt ender Miljune Schniekristalle,
bahl sahl jöhder Mensch vir an t‘ Kréstkendchen op d‘ Knéhje valle.

DETHIER Gerlinde, Malmedy

==========================================

 

Wohnterfreud

Nu säch noch éngen, de Wohnter wihr en verdrésslich Zitt !
Wenn énder Vrohst on Schnih alles döhf bejrähve litt
stohn ich an ‚d Vénster, – schihn rohich wi e Moisje – ,
söh mich stonnelank vruh an all dé Vijelcher em ‚t Vuwelshoisje !

KRINGELS Dietmar, Xhoffraix

==========================================

Reeter Platt

Dat reeter Platt os en siehr schien Sproch,
On ver os Reeter och järnet esu schwoch!
On os doorep hiert mer dé va kleeng ään,
Da mess mor dat doch lieren,van hiere-sähn!

Vann uswertije jee mer doch dock scheef äbesöhn,
Äver dat mecht os niest,do meeche mir kee jedöhn.
Op jöde vaal konne mir winichstens dat hoi sähn:
Os Platt os jet jaanz apärtes,on bloift einfach onjeschlän! 

LENGES Marie, Recht

==========================================

Reeter Platt

De Reeter Sproch os sier apärt
brengt all Loit flott o Fährt.
Moteneen klääfe mecht os Pläsör
am meeste bi e jot kal Bör.

MOCKES Zita, Recht

==========================================

Chrestdäch

Hent hat et jeschnoit,
Chrestdäch os et hoit.
Debussen hiert mer jlockejeloit.
Schien Festdäch, all dir Loit!

MOCKES Zita, Recht

==========================================

Noijorswensch

E pennick on‘ t Tösch,
en Drepp on‘ t Flösch,
e Brot on‘ t Deppe
on e Läche op‘ t Leppe.

MOCKES Zita, Recht

==========================================

Reet dat schin Dorep ond Tal
hoi zo leve os de böst Wahl
de Leut heu sen all esu fit
mer ha och heu vil besser Lut wie on Zem Vith.

On oss ever enkir enge krank, e Klenge oder en Decke 
jo mehr denn da besecke
on schenke dem fer seng Moral
en Düsche Pille van Togal.

REUSCH Bernhard, Recht

==========================================

En Tour dorech Reet

De Stolle met os bekant ond janz Land
se föhren os dodorich mot secherer Hand
jewaltich os dat wat mer do sit
us der aler verjangener Zit.

Da jo mer jet woider spazöre
dem Moutsche senge Kis noch proböre
mot der Kutsch fähre se os dann bi St´ine oder an de Woiher
de Mädcher freuen sich riesig, han si doch dobit here Froier.

Ob de zwu Platze ka mer jot össe
mer bruch dernot de Buch jo net ze mösse
mer messe noch jet Platz losse on de Mäch
jet et bi Denise doch noch e Steck Canile Fläd.

Nom Museum ob de Poteau fähre mer da iver den Hau
dee Panzer do mäche sir vil Radau
do jet erklärt vil Krechsjeschicht
on elo sen ich fördich mot mengem Gedicht.

REUSCH Bernhard, Recht

==========================================

Kréstdäch

Dobusse freuten sich jruss on kleng Döhr op den héllije Kréstdäch
on wénschten sich allerhand schien Sähche ver t‘ Fest :
d’Oijl drihondert Keerzen, datt et nähts hell wir wie emdäch,
de Vuss en vett Jäns, d’Krien Perlen on Solver, de Pfau en Spétztewest,
den Ohss e jruss Vähss zu suhfe – némen den Esel säht :
„Vér mér os t‘ Kéndchen on t‘ Kréhp op Kréstdäch dé wichtigst Säch“.

ROSEN Anja, Weismes

==========================================

Ejal wu mer jeht, ejal wu mer steht,
kom met mer de Mond ob, hescht et „Du bos va Reet“.
Allemol proböre mot os Reeter Platt zo kallen,
ver jöder a sän se en ä, on dat soll os dan och noch jefallen.

SCHULZ Gisela, Recht

==========================================

Va wu du och kées, us Moijvlen, van Dechrott, vam Redderwäch,
us dem Wärth, vam Wiehbérich oder van Hunnert eräf,
keeste vam Stéen, us dem Vrumment oder van der Kritz Eeht –
derschienst os Reeht vam Berich, wenn op den Hau d’Sonn enderjeht … 

THANNEN Frederike, Xhoffraix

==========================================

E Vöhrzöijler – lihteer jesät wie jemäht !
Do hat sich dat Komité jo en feng Aufjab usjedäht.
Ich denken hot – ich denken har – do mess ich Jott weiss wie lang sécke –
nee, – do steht de Vörzöijler jo – vördich ver onzeschécke !

THANNEN Frederike, Xhoffraix

==========================================

De Reeter Mädchen seen de schienst va rond e rem, dat wossen se all,
desweje komme de Jongen hoie och eh su jöhren ob de Ball.
Van allen Dereper vent mer se hoie o Reet, 
och wen dat mot osem Platt iverhopt net jeet.

THOMMEN Max, Recht

==========================================

Olädung an all Reeter 

Beschur ! Zrischt jrößen isch, jod Loijt, d‘ Jonkjesällen all !
Dee Reeter Kermes keent erem bal.
E kleenge Bröf schecke mer hoijt dorisch d’Dorep rond,
on hofen , der sett noch allemol jesond.
Wän äver eenge van isch os jeplocht mott em biese Jripp,
e jode Rot : dronkt ovends ver an d‘ Schloffejon en starik Drepp!
Mott Härzpillen zesäme, nee, dan lott de Brandwin bässer stohn,
soss konnt ter bal no m‘ Krankenhus john.
Schnopp en Host kommen dan äver net mi esu sir erbi,
mot dän warmen Summerdäsch os et elo verbi.
De kalen Härest os ewell op d‘ Been.
On männisch eengen dänkt, et kan doch noch nett esuwitt seen.
Dee Frauen kromen dischtisch on her Klöderschäf,
on meenge, et mess noch jätt Noijes seen ver eenge Kermesdäsch.
Och jett ver dee Kermesmolzitte d’Fleesch bi de Mätzler bestald.
Wir dee Reeter Kermes on de Summer , eeße mer kald.
Mer läden isch all on, wi jödes Jor, mondes no der Moss,
de Ronne besön ze komme odder mott de danzen op de Schulbänd, wu da soss.
Mörer! Lott er Truffel on d’Spoisbid loije!
Dee Spoijs kann äver net esu sir verdroije.
Der Bore! Lot Stosskär on de Jreef ratschtisch op de Mosthof stohn.
Och all dee änder Mannsloid sollen her Arbed erischt dostes don!
Der Husfrauen lott ere Botzömer on d’Kochdeppen on d’Schäf,
on mät eren Hushalt en änderen Däsch!
Zejor, löv Reeter, seen vill Loijt komme ver de Ronne.
Dess Jor, op ver ze besön odder mott ze danze,
hofe mer, dat och erem vill bess dohin komme.
Soss jett das nist us dem Janze!
De Mussickverein spillt och schin debit.
D’Jonkjesällen sän MÄRCI on meenge, dat alles jod jerit.
Se keeme sir jöre, hat Krämisch Härbert no osem Präsidänt jesät.
Soss, one Mussick, jev keen Ronnendanz mi jemät.
Et os on jod Jeläjenheet Frenn on al Bekannte ze sön.
Mer hofen nemme, et jett kee Rön.
Da konne mir äver on dee noij Sporthall jon,
do passen jottseidank vill Loijd eron.
Bi Nicole Arens bedanke d’Jonkjesälle sich och noch.
Hot övt mott dee kleenge Kettele us der Verwärschul de Ronne jödes Jor.
Ver on den Intärnät jett desskir de Ronne va m’Bestur jeknipst.
Didäsch sät Nicole no’m Präsidänt seenger Mamm janz bedrepst,
hot kenn d’Jonge rosch on Ro losse,
dee weelte va’m danze nist wosse.
Si ditte san, dat wir nemme jätt ver d‘ Mädcher.
Dee kleng Fläjele konnen äver besön komme mott here Rädscher.
On wänn ter meengt, dat intärässört isch iverhopt nett!
De Ronne os doch en al Tradizium on os schin Dorep Reet.
Mer hofen, der hat och eenkir do drän jedät,
on dee Säsch on Ro jod iverläd.
Dee främm Loijt o Reet seen äver och jöre jesön.
D’Jonkjesälle wellen och nett verjößen den ale Nim on jöder al Möhn.
On wänn se nett mi jod konne jon mott here Been,
jeen se van os äfjeholt ver an her Husdir deheem !
Dee ischt Ronne-Prof os ewellen e froijdisch em halver neng,
bi de wisse Schlößisch on de Saal, ver de Jruß, net ver dee Kleeng.
Wänn ter nett mit woßt, wi et jeet,
övt mott os, Michèle Wansart us Reet.
No der Prof konne mer os bi e Bör on en jod Drepp noch d’Noijst verzälle.
Wänn vill Loijt komme, see vru sämtlisch Jonkjesälle.

KOHN-LENGES Zita, Recht

==========================================

Os ärjerlisch Jorjankströfe

Kirmesmondes no er Moss sät no mer Fälte Bernadett,
Schien äjezöje ver de Ronne , van ove bess enne , komplätt :
„Da messe mer zwee os mot däm Jorjangströfe sescher bal dernot losse,
et wellt nemmens ändisch van der Planeroij jätt wosse.“
Bi ose Jorjank os och ose Bestur.
Dä janzen ärjer mot däm Fäst os wall wur.
On den Härest kom de Bestur eenkir bi mer verbi.
Kaffee on Plätzjer brong isch do wall net erbi.
Ob isch domols ewell dän ärjer hat jeahnt?
Em jöde Fal, han mer zwee en Datum jeplant.
Dat Jorjangströfe sold also de säxten Deezember seen.
E Schokoladenzennekloß ver jödem ale Botz wollte mer och da jeen.
Zeije wolt de Bestur an dat Tröfe, va ver zöhn Jor senge Fillem.
En jod Idee , kont je seen , van os wir bal emmens on den Himmel!
Bernadett on isch, mer teeleefonörten moteneen dischtisch.
Ver os wor e schien Fäst ver jödereenge sir wischtisch. 
Jon mer bi Mireille odder an de Woijer?
Dän italiänische Koch wor mer ritzo net janz jeheujer.
Hän wolt os e Buljong mot vill kleeng Jemös brängen ob den Desch.
On en Zoppefleeschzopp plackt mer sälverjemät Märikklösjer on och jätt Fleesch.
Mer bruchen e jruß Zemmer,
och ver de Bestur mot sengem Jeflimmer.
Et wärde vill Schuljadde zo osem Tröfe komme,
och jofen dee Onkoste nemme jeplant mot kleenge Jäldzomme.
Eenge Musiker jof e pär Mond em veerus bestald.
Mer wellen och jätt danze, mer seen dover noch net ze ald.
Bernadett on isch , mer freujten os op dat Fâst wi e kleeng Kond.
Hot vor och os Olädung ritzo dorisch d’Dorep rond.
Mer zwee hatten och zesämejesat e schien Projramm.
Anita va Mallemder zeit ose varvijen Zäddel esujär senger Mamm.
Iver den Tippföler „1658“ op de Bankepapir han se all jeläscht.
Dat Freujlein op d‘ KBC-Bannk wolt dat ändere de sälvischten Däsch.
Va jödereengem al Fotos, wi mer wore noch kleeng,
wollte mer zeije, on da rotze, wän dat dan os.
Äver dä Plan wor och ald emesoss.
On ose Bröfkaste loche keeng.
Jöder Däsch besoche mer zwee dee Reklame lutter jod no,
e Bild van eengem wor äver net eenkir eent do.
Och bi de Bestur on de Bröfkaste konten se her Bilder don,
em Allerhäljen , se bruchten net witt ze jon.
Flitz wor och jödereenge bang ver mengen Hond.
Jeärjert han mer zwee os, jehalen han mer wall den Mond.
Jesammelt han isch Zeitungsartikele on Bescher d’janz Jor :
Watt passört wor, ver fofzisch Jor on d‘ Wält on bi os och.
Dat Inteerässantst on dä Satz : Wi schien dat du jeborre bos,
mer hätten disch zewienisch jehat soss,
sold emmens op zwu Sitten op senge Kopjuter tippe.
Äver isch meenge, dän hät jätt Beschwirtheet jehat on d‘ Jerippe.
Donneschtes ver an d‘ Fäst, wor de Bestur senge Fillem and secke.
Hosses, os esujätt net bal ver ze vräcke?
Vonnen hat hän de Fillem net.
Ovends han isch mot esum Ärjer hömlisch jekrosche jätt.
Dän äreme Man hat och all Däsch jätt an de Kopp.
Op dat Tröfe schlof hän ald bal on, bi dee jod Sparjelzopp.
Us osem schiene Projramm os niest jeen.
Et os derböst , mer lisst dä janze Krom seen !
Meng Omma hat freijer eenkir no mer jesät,
do drän han isch do noch jedät.
Watt du hoijt noch kas mäsche,
loss der net bes more, dee Säsche.
Musik äfbestald , jo dat os wur.
Dän Ovend wold nemmen danze , ose Bestur.
Se han os zwee allemol jätt vol jehost.
Wir isch doch jod blive on de Stal bi meengem Most!
Jestäck ver ose Schuljaad Alex , dän ewell op de Kerfisch os,
jov jekoft bi dee Reeter Missiunsjrupp, bi keengen ändere soss.
Och en Moss ver dä Jorjank jov bestald ver dän Däsch.
Dodron ze jon, wor ver os en sälbst verständlisch Säsch.
Chiara hat on d‘ Kerisch schien jespillt op sin Instrumänt.
On d‘ Jedanke versonke, sotzen Loijt janz rosch e Momänt.
Winistens dä Plan wor os zwee jod jerode.
Van däm kleengen Töschejäld ver dat Mädsche jov dem Bestur niest verode.
Mot e Struß Blome jov isch och noch ovends jeihrt,
on kruch dischtisch Zocker em de Mond jeschmirt.
Du Kärel, loss deng Quatscheroij bel seen,
Bernadett mot senge Papire , wor och vill op d’Been.
Jesät han isch no där Räd niest,
op dat Fäst wolt isch bestemmt kee Kniest.
Hän hät mer bal den Appetit jeholt van däm jode Öße,
esubal well isch net mi erinnert jeen , an dat ärjerlisch Tröfe.
Hoijtzedäsch kann mer sisch op keenge mi verlosse.
Bernadett on isch , wärden on zöhn Jor dee Planeroij seelosse.
Ose Fotojraf hat dat Fäst on os all, schien jeknipst.
Äver op d’Jruppefoto sotze mer zwee onjekämmt on janz bedrepst.
Et hatten sisch net vill Jadden äjemäld.
Op dat Tröfe jofen jätt droij Witze verzällt.
Jeläscht hat jödereenge,
äver jod amüsört hat sisch keenge.
Dee ischt jonge free heem,
On däte bi sisch, et wärd d’löstkir seen!
De Bestur vrod dän Ovend ewell no’m näxte Fäst.
Esujätt, dat jov mer wall de löste Räst.
Verdoijvelst and jappse wor hän, on bluv net mi op d‘ Been.
E meent do äver wall, mer kenn eenkir sir on den Himmel seen!
Jeest dee Woch hatte mer och noch jeschlachtet zwee Schwin.
Do wolt doch tatsächlich eenge verbi komme , mot er Flösch Win.
Isch dät bi mer, bloiv du jo do mott dengem Dräck,
du kroijs wall niest ze schmäsche va meengem jode Jehäck.
Esu sir wi milisch well isch dä janzen ärjer verjöße.
Elo jeen dischtisch Plätzjer jebäsche, ver em Krestdäsch ze öße.
En schien Noijorskärt va Bernadett on va mer kroijen os Jadde deskir net.
On ver dat dat näxt Jorjankströfe hoste mer zwee jödereengem jätt.
Ab zwin Däsch wor mi Jedischt vördisch jeschrive.
Äver dä janzen Ärjer wor domott noch net verdrive.
Ver meng Jedischte vällt mer on , dermeest iver d’Mälke.
Wärend dem Koche kan isch net an esujätt dänke.
Meestens han isch Papir on Bick on d’Boxentösch.
Spoder kroijt de Fotojraf va mer noch en jod Flösch.
Ose Bestur hät jarantört Bilder jemät mot em läddije Fotoapparat.
Hoffentlisch hat hän ver d’Heemrös va Sydney senge Krom all bieneen jehat ?
Dee Loijt van der Jury konne mäsche hoijmot wat se welle.
Isch wor esu vru , dat isch mengen ärjer an emmens kont verzälle.

KOHN-LENGES Zita, Recht